<menuitem id="btrht"><strike id="btrht"><thead id="btrht"></thead></strike></menuitem>
<cite id="btrht"><video id="btrht"><thead id="btrht"></thead></video></cite>
<var id="btrht"></var>
<var id="btrht"></var>
<ins id="btrht"><span id="btrht"></span></ins>
<var id="btrht"></var>
<var id="btrht"><video id="btrht"><thead id="btrht"></thead></video></var>
<var id="btrht"></var>
<del id="btrht"><span id="btrht"></span></del>
<menuitem id="btrht"></menuitem>
<var id="btrht"></var>
<ins id="btrht"><span id="btrht"><var id="btrht"></var></span></ins>
<cite id="btrht"><span id="btrht"><menuitem id="btrht"></menuitem></span></cite>
<var id="btrht"><strike id="btrht"></strike></var>
<cite id="btrht"><video id="btrht"></video></cite>
<cite id="btrht"><video id="btrht"></video></cite>
<var id="btrht"></var>
<cite id="btrht"><video id="btrht"></video></cite>
<var id="btrht"></var>
<menuitem id="btrht"></menuitem>
> 文章列表 > 山間明月的下一句是什么

山間明月的下一句是什么

山間明月的下一句是什么

“山間明月”的下一句是:“與子歡無極”,詩句出自宋代林正大所著的《括酹江月》

“山間明月”全詩

《括酹江月》

宋代 林正大

泛舟赤壁,正風徐波靜,舉尊屬客。

渺渺予懷天一望,萬頃憑虛獨立。

桂槳空明,洞簫聲徹,怨慕還凄惻。

星稀月淡,江山依舊陳跡。

因念釃酒臨江,賦詩橫槊,好在今安適。

謾寄蜉蝣天地爾,瞬目盈虛消息。

江上清風,山間明月,與子歡無極。

翻然一笑,不知東方既白。

東坡后赤壁賦:是歲十月之望,步自雪堂,將歸于臨疙。

二客從予過黃泥之坂。

霜露既降,草木盡脫。

人影在地,仰見明月,顧而樂之,行歌相答。

已而嘆曰:有客無酒,有酒無肴,月白風清,如此良夜何!客曰:今者薄暮,舉綱得魚,巨口細鱗,狀似松江之鱸。

顧安所得酒乎?歸而謀諸婦。

婦曰:我有斗酒,藏之久矣,以待子不時之須。

于是攜酒與魚,復游于赤壁之下。

江流有聲,斷岸千尺,山高月小,水落石出。

曾日月之幾何,而江山不可復識矣!予乃攝衣而上,履B357巖,披蒙茸。

踞虎豹,登虬龍,攀棲鶻之危巢,俯憑夷之幽宮。

蓋二客不能從焉。

劃然長嘯,草木震動。

山鳴谷應,風起水涌。

予亦悄然而悲,肅然而恐,凜乎其不可留也。

返而登舟,放乎中流,聽其所止而休焉。

時夜將半,四顧寂寥。

適有孤鶴,橫江東來,翅如車輪,玄裳縞衣,戛然長鳴,掠予舟而西也。

須臾客去,予亦就睡。

夢一道士,羽衣蹁躚,過臨皋之下,揖予而言曰:赤壁之游樂乎?問其姓名,BA3D而不答,嗚呼噫嘻,我知之矣!疇昔之夜,飛鳴而過我者,非子也耶!道士顧笑,予亦驚寤,開戶視之,不見其處。

2019久久久高清456